Op vrijdag 10 juni jongstleden is bekend gemaakt dat de naam van het stadion, Euroborg, verkocht is en per 1 juli zal veranderen in het Noordlease Stadion. Klaarblijkelijk is dit nieuws door de leiding van onze volksclub ‘al’ op dinsdag gedeeld met de leiding van het Supporterscollectief en de Supportersvereniging. Onder embargo. Op dat moment was het kwaad al geschied en dat is het zoveelste voorbeeld van de huidige clubleiding waarbij het traject gevolgd wordt van het eerst vastleggen van iets waarvan je weet dat er kritiek op zal komen, het dan pas melden aan je achterban en tenslotte hopen dat de storm meevalt of snel gaat liggen.
Klik hier voor meer voorbeelden
Dat het hele plan van de naamswijziging van het stadion al tijden in kannen en kruiken is en de handtekeningen al gezet zonder dat ook maar een supporter daar vanaf weet, is exemplarisch voor de standaard volgorde van handelen van de huidige clubleiding bij dit soort zaken.
Het ongegeneerd wijzigen van het clublogo, wat via de media vernomen moest worden; het gedeelde Amstel Vriendenvak met SC Heerenveen; het koppelen van een sponsor aan het omroepen van de wissels; het op eigen verzoek wijzigen van de speeltijd naar het onmogelijke tijdstip van 18.30 uur; het op bijzonder lelijke wijze toevoegen van ‘Bauhaus’ op het shirt; dit zijn allemaal voorbeelden van de afgelopen paar jaar onder dezelfde noemer: ‘hier kan nog wel eens wat kritiek op komen, dus laten we het eerst maar regelen, dan brengen we het daarna wel naar buiten’. Het geeft aan dat de clubleiding het op zijn minst niet begrijpt, maar bij een dergelijk aantal situaties wordt die volgorde kennelijk gewoon bewust aangehouden.
Trappen vrijhouden
Het duidelijkste voorbeeld van het voor de gek houden van supporters door de clubleiding is het moeten vrijhouden van de trappen gedurende de eerste 6 a 8 maanden van dit seizoen. Negen en een half jaar lang hebben supporters op de trappen gestaan in de Euroborg. Plots, met de Europese poulefase, kon dat absoluut niet meer. Hiermee kon de veiligheid niet meer gewaarborgd worden en dus moesten de trappen vrijgehouden worden. De mogelijke boetes van de UEFA waren natuurlijk maar een kleine bijzaak. Veiligheid!, daar ging het om. Godzijdank is door het zes keer per wedstrijd op en neer paraderen van een groepje stewards de veiligheid van alle supporters in de Euroborg voor de volle negentig minuten gegarandeerd geweest in die periode. Ondertussen is ons Europese avontuur allang voorbij; en het paraderen van de stewards ook. Maar dat heeft niets met elkaar te maken.
Uitvak zonder bier
Voor supporters die veel uitwedstrijden bezoeken, is het een bekend fenomeen: geen alcohol in het uitvak. De vraag is echter wie deze maatregel oplegt. Bij de uitwedstrijd tegen Feyenoord een paar jaar geleden werd deze vraag in ieder geval duidelijk beantwoord door de thuisspelende club. Die had pamfletten opgehangen dat op verzoek van FC Groningen er geen bier geschonken werd. Helaas is er in veel situaties niet achter te komen waarom en door wie een dergelijke maatregel wordt opgelegd, maar bovenstaande doet op zijn minst twijfels rijzen over de wil van FC Groningen om haar uitwedstrijden zo aantrekkelijk mogelijk te maken voor het eigen publiek.
Uitwedstrijden
Gerelateerd aan het vorige onderwerp is ook het feit dat kaarten voor uitwedstrijden maar tot en met woensdag voor de wedstrijd te koop zijn, waar dit bij veel concurrenten (zoals Heerenveen) tot en met vrijdag is, alles behalve gunstig voor een zo vol mogelijk uitvak. Daarbij is de wijze van totstandkoming van een vervoersregeling naar uitwedstrijden regelmatig twijfelachtig. Wedstrijden waarbij de thuisspelende partij bepaald heeft dat FC Groningensupporters met vrij vervoer mogen komen, kunnen alsnog door club of politie Groningen verzwaard worden naar een vorm van een combiregeling, onder het mom van de veiligheid voor eigen supporters. Supporters kunnen zelf echter prima inschatten welke vervoerswijze voor hun veilig is en als de autoriteiten ter plekke inschatten dat de wedstrijd met vrij vervoer bezocht kan worden, is die extra bemoeienis van Groningse zijde helemaal niet nodig.
Communicatie
Het continu willen sturen en beïnvloeden van de mening en mogelijkheden van supporters zie je ook terug in de uitgaande communicatie. De club heeft een supportersintermediair, Paul Zweverink. Hij wordt echter zelden ingezet bij belangrijke besluiten over supporterszaken of wanneer er daarover een stuk gepubliceerd moet worden. Met als gevolg dat deze stukken vaak bol staan van onhandige formuleringen en statements die verkeerd vallen. Uberhaupt heeft de uitgaande communicatie van de club vaak een toonzetting alsof iets aan een klein kind uitgelegd moet worden, dat bovendien niet het hele verhaal mag weten en waarbij het liefst ook nog de mening in een bepaalde richting gestuurd wordt.
Doen alsof
Dan zijn er nog enkele voorbeelden waarbij gedaan wordt alsof supporterszaken belangrijk zijn, maar in feite achteraan het rijtje komen. Zo is er enkele jaren een klankbordgroep geweest, waarvan de bijeenkomsten vaker verschoven werden dan plaatsvonden en waarbij het altijd afwachten was wie van het management er nog een gaatje in zijn agenda had gevonden.
Daarnaast is er al jaren geen onderzoek meer gedaan naar de favoriete speeldag van supporters, ondanks dat daar elk jaar vroegtijdig op wordt aangedrongen en de laatste keer dat dit wel onderzocht is, bleek dat de zondagmiddag lang niet meer zo favoriet is als vroeger.
Meest exemplarisch voor het achteraan in de rij staan van supporterszaken zijn de nieuwsberichten en nieuwsbrieven op de website. Deze staan vol met informatie over bijeenkomsten met sponsoren, groene of maatschappelijke projecten en (gelukkig) voetbalnieuws, allen ook belangrijk, maar zelden met interessante dingen die betrekking hebben op supporterszaken.
Uiteraard zijn wij als Groningen Fanatics fel tegen het koppelen van een sponsor aan de naam van het stadion. Voor een paar ton (hoeveel het is kan kennelijk ook al niet gedeeld worden) wordt weer een stukje identiteit verkocht. Iedereen snapt dat het in de voetbalwereld noodzakelijk is om geld te verdienen. De echte waarde van een club zit echter niet in de begroting, maar in de geschiedenis, cultuur en achterban. Geschiedenis en cultuur bouw je in de loop der jaren op door je vast te houden aan bepaalde waarden en jezelf niet te verloochenen. Een achterban houd je door die te betrekken in zaken die belangrijk voor ze zijn en daarin eerlijk en open te zijn. In de kantoren van de Euroborg regeert echter de hunkering naar geld. Het lukt de huidige clubleiding maar niet om zaken waarvan de waarde niet in directe euro’s uit te drukken is, echt belangrijk te vinden.
Naast het feit dat de clubleiding al jaren geleden het gevoel van supporters is kwijtgeraakt, is ondertussen ook duidelijk geworden dat van open en eerlijk zijn geen sprake meer is. De manier waarop het Supporterscollectief, in de persoon van Niels Hilboesen, vorige week betrokken werd bij de presentatie van de nieuwe stadionnaam, is schandalig. De FC Groningen Experience is hun grootste project, waar veel tijd en energie in is gestoken; een project van supporters voor supporters, een blijvend en zichtbaar stukje geschiedenis van onze club. Het feit dat er een sponsor nodig is om het laatste deel van de financiering rond te krijgen, is niet erg. Het feit dat de bekendmaking van dit project een bijnummertje wordt op een sponsorshow, is dat wel. Dat had gewoon een aparte bijeenkomst moeten worden, met het Supporterscollectief in de hoofdrol en eventueel de grootste geldschieter in een bijrol.
De supportersvereniging heeft, behalve het geven van een donatie zoals vele individuele supporters dat ook gedaan hebben, geen rol gespeeld bij de realisatie van dit project. Dit in tegenstelling tot wat het verhaal van de voorzitter, John Schurer, deed vermoeden. Hij beschreef de realisatie van het project alsof het uit de koker van de supportersvereniging is gekomen en slechts nog, onder zijn vleugels, door anderen ten uitvoer is gebracht. De supportersvereniging is er al jaren niet op te betrappen, met uitzondering van het standbeeld van Tonny van Leeuwen, betrokken te zijn bij projecten, laat staan eens een duidelijk standpunt in te nemen als er een supporterszaak speelt. Mediamomenten genoeg; inhoud, kennis en ervaring met supportersbelangen des te minder. Tot aan dit jaar hebben wij elk jaar een bijdrage ontvangen voor sfeeracties, maar wij hebben besloten dat we van een vereniging die geen of slechts een dubieuze rol speelt, geen geld meer willen aannemen en bedanken dus vanaf komend seizoen voor deze bijdrage.
Daarnaast bedanken we ook vanaf nu voor overleggen met de clubleiding van FC Groningen. Te pas en vooral te onpas wordt het woord ‘volksclub’ gebruikt door de huidige clubleiding, in combinatie met de zin dat ‘ze zo bereikbaar zijn’ voor supporters. In daad blijft er echter weinig van over. Het is schermen met wat populaire termen en vooral de poppenkast hooghouden dat je supporters bij zaken betrekt, terwijl ondertussen alles in de kantoren allang bekokstoofd is. Het heeft geen enkele zin aan te schuiven bij een overleg met mensen die je niet vertrouwt. In theorie hebben wij hetzelfde doel als de clubleiding: een zo mooi mogelijk FC Groningen. In theorie bereik je dat ook het beste samen, ondanks verschillen van inzicht. Dat overleggen om daar naartoe te werken soms moeizaam verlopen of dat zaken minder snel gerealiseerd kunnen worden dan eigenlijk gewild, is dan nog te overleven. Het heeft echter geen zin als je, naast het verschil van inzicht, bewust genegeerd of voorgelogen wordt.
Ons inziens kunnen we nu dan ook niets anders dan de gesprekken met de clubleiding opschorten. Wel zullen wij gewoon in contact blijven met de veiligheidscoördinator over de praktische zaken die hem aangaan en zullen we het komend seizoen gewoon achter de ploeg en de rest van de club staan.